Joost Derks

Voorlopig gaat 2023 de boeken in als het jaar waarin centrale banken de strijd met inflatie wonnen. In het verleden kwam inflatie echter vaak in golven. Argentinië en Turkije zijn het schrikbeeld als de inflatie in 2024 toch weer oplaait.

De opmars van de Japanse yen staat volop in de schijnwerpers op valutamarkten. Het was een kwestie van tijd voordat de munt na een felle daling wat zou herstellen. Maar handelaren lopen zo wel heel ver vooruit op een zet van de Bank of Japan.

Inflatie trekt nauwelijks meer de aandacht in de financiële wereld. In de eurozone komt dat doordat de inflatie bijna terug is op het doelniveau van de ECB. Zover is het in het Verenigd Koninkrijk niet. Daar staat de Bank of England volgende week voor een lastige beslissing.

Het uitstel van een belangrijke OPEC-vergadering belooft weinig goeds voor de wijze waarop lidstaten zich aan afspraken over productiebeperkingen houden. De druk op de olieprijs berooft de Noorse kroon en Canadese dollar voorlopig van opwaarts potentieel.

Hoewel de spanning over de Tweede Kamerverkiezingen is opgelopen tot het kookpunt, werkt de uitslag nauwelijks door in de valutawereld. Daar wordt 2024 pas echt een interessant verkiezingsjaar.

De Zwitserse rente staat een stuk lager dan die in Europa, terwijl de banksector door de gedwongen overname van Credit Suisse door UBS wat wankeler oogt dan gebruikelijk. Toch heeft de frank zijn rol als veilige haven nog niet verloren.

Hardnekkige problemen in de vastgoedsector wakkeren het pessimisme over de Chinese vooruitzichten aan. Maar omdat de economie langzaam wat opkrabbelt, kan de renminbi mogelijk uitgroeien tot een valuta-verrassing in het jaar van de Draak.

Deze week neemt de Federal Reserve een nieuw rentebesluit. De kans op een nieuwe renteverhoging is nihil, maar een eerste verlaging laat mogelijk nog lang op zich wachten. Dat wordt nog niet weerspiegeld in de huidige dollarkoers.