China haalt op de eigen SCO-top de banden aan met onder meer Rusland en India. De vorming van één economisch front tegen de Verenigde Staten is nog heel ver weg, maar de renminbi wint snel terrein op de dollar. En daar komt voorlopig geen verandering in.
De Chinese president Xi Jinping pakte de afgelopen dagen volop de economische schijnwerpers, terwijl er allerlei wilde geruchten de ronde deden over de Amerikaanse president Donald Trump. Op sociale media en in bepaalde internetfora werd zelfs gespeculeerd dat hij zou zijn overleden. Die speculaties werden gevoed door een ongelukkige opmerking van vicepresident JD Vance, die zei 'klaar te staan om het stokje over te nemen', terwijl Trump voor zijn doen opvallend lang niets van zich liet horen op sociale media. Al snel werd duidelijk dat de president zich op de golfbaan bevond. Dat hij juist tijdens de top in China even wat minder zichtbaar was, bleek niet meer dan toeval.
Tegenbeweging
Jinping greep die top aan om samen met zijn Russische en Indiase collega's Vladimir Poetin en Narendra Modi opnieuw stelling te nemen tegen de Amerikanisering van de wereldeconomie. Er zijn weinig terreinen waar de dominante rol van de Verenigde Staten zo zichtbaar is als op de valutamarkten. Volgens de Bank for International Settlements (BIS) is de dollar betrokken bij circa 88% van alle valutatransacties wereldwijd. Bij een BRICS-meeting in oktober vorig jaar – waar Jinping, Poetin en Modi elkaar ook al ontmoetten – kregen deelnemers zelfs de gênante oproep om contante dollars mee te nemen. Door handelssancties was het namelijk onmogelijk digitale betalingen te verrichten in gastland Rusland.
Signaal met sterke munt
Bij de recente top in de noordelijke Chinese havenstad Tianjin hebben de deelnemers plannen voor een gezamenlijke BRICS-munt geen nieuw leven ingeblazen. Vlak voor de bijeenkomst steeg de renminbi ten opzichte van de dollar tot het hoogste niveau sinds november vorig jaar. Daarmee gaf de Chinese centrale bank (PBOC) een duidelijk signaal af: het land weerstaat de verleiding om de exportsector een duwtje in de rug te geven via een goedkope munt, ondanks de voortdurende handelsspanningen met de Verenigde Staten. Xi wil zo laten zien dat hij – in tegenstelling tot zijn Amerikaanse tegenhanger – een beheerst en voorspelbaar economisch beleid voert. Een sterke munt past bovendien bij de uitstraling van China als financiële grootmacht, die Xi wereldwijd wil neerzetten.
Voet op het gaspedaal
Achter Chinese retoriek schuilt vaak ook een sterke praktische instelling. Een voordeel van een sterke renminbi is dat de koopkracht van Chinese huishoudens toeneemt. Geïmporteerde producten worden door de vertaalslag naar de dure munt goedkoper. In het ideaalbeeld van Xi neemt binnenlandse consumptie het stokje als economische groeimotor over van de exportsector, die steeds meer concurrentie ondervindt van lagelonenlanden in de regio. Chinese consumenten hebben het echter al enige tijd zwaar door de vastgoedcrisis, hoge jeugdwerkloosheid en dalend consumentenvertrouwen. Zolang het ideaalbeeld van een sterke munt, een geopolitiek signaal richting de Verenigde Staten en een lichte stimulans voor lokale huishoudens samenvallen, zal Xi niet snel zijn voet van het renminbi-gaspedaal halen.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
