De vergadering van de Federal Reserve van vandaag zet de schijnwerpers volop op de dollar. Ondanks dat de politieke onrust in Frankrijk een rem zet op de euro, lijkt de dollar rijp voor een nieuwe glijvlucht.
Na een koersdaling van ruim 10% in de eerste jaarhelft, is het sinds eind juni een stuk rustiger geworden rondom de dollar. Dat is eerder een korte pauze tijdens een achtbaanrit, dan een omschakeling naar een kalm valutaklimaat. In het eerste deel waren het voornamelijk het onvoorspelbare beleid van president Donald Trump, een dreigende economische groeivertraging en het vooruitzicht van een dalende Amerikaanse rente die de dollar parten speelden. De afgelopen maanden is de aandacht wat verschoven naar de politieke onrust in Frankrijk. Daar kunnen ze alleen maar dromen van een begroting zoals die gisteren op Prinsjesdag door demissionair minister van Financiën Eelco Heinen werd ontvouwen.
Alle ogen op de Fed
Deze week verschuift de aandacht echter naar de Amerikaanse rentevooruitzichten. De Federal Reserve gaat vandaag de beleidsrente met 0,25%-punt terugschroeven. Bovendien geeft de centrale bank via een zogeheten dot plot-grafiek een inkijkje in de eigen renteverwachting. Op financiële markten worden voor de rest van het jaar nog eens twee rentezetten ingeprijsd. Het krimpende renteverschil werkt in het voordeel van de euro. Veel zakenbanken voorspellen dan ook al dat je rond de jaarwisseling $1,20 of zelfs nog meer voor je euro krijgt. Er zijn echter twee redenen om niet al te ver vooruit te lopen op een nieuwe koerstik voor de Amerikaanse munt.
Aan stoelpoten zagen
Als alles erop wijst dat er een bepaalde koersbeweging aankomt, gebeurt regelmatig het omgekeerde. Een goed voorbeeld is de dollar. Na de verkiezingszege van Trump leek de Amerikaanse economie dit jaar een flinke boost te krijgen. De meeste partijen sorteerden dan ook voor op een verdere opmars van de munt, die uiteindelijk dus flink onderuit ging. Het aanstaande vertrek van Fed-voorzitter Jerome Powell is de tweede reden waarom een nieuwe dollardaling bepaald geen zekerheid is. Trump zaagt al maandenlang aan de stoelpoten van Powell, die hij nota bene in 2018 zelf heeft aangesteld. Als Powell wat op de rem staat bij het Amerikaanse rentebeleid, slaat hij twee vliegen in één klap.
Nalatenschap veilig stellen
Als de beleidsrente minder snel daalt dan markten verwachten, is dat een duidelijk signaal dat Powell en de Federal Reserve een onafhankelijke eigen koers varen. Een kerninflatie van ruim 3% nodigt namelijk niet echt uit tot een flink lagere rente. Een tweede reden waarom Powell mogelijk geen haast maakt met renteverlagingen is dat hij zijn eigen nalatenschap veilig wil stellen. Hij zou maar wat graag herinnerd willen worden als de Fed-voorzitter die een inflatie van ruim 9% in 2022 binnen enkele jaren goeddeels onder controle wist te krijgen. Trump wijst straks ongetwijfeld een Fed-voorzitter aan die een stuk makkelijker denkt over een ruim rentebeleid. Maar voor het zover is, gaat de glijvlucht van de dollar mogelijk een stukje minder snel dan waar de financiële wereld op voorsorteert.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
