Bedrijven die hebben getreuzeld met het afdekken van hun behoefte aan kaas, worden tot nog toe niet beloond door de markt. De vraag is of dat in het nieuwe jaar anders gaat worden.
De kaasprijzen zijn ook deze week weer verder omhooggegaan, waarbij een inhaalslag merkbaar is bij Cheddar. Waar Goudse foliekaas ruwweg 1,5% in prijs steeg, ging Cheddar volgens de notering van DCA wel 4% in prijs omhoog.
De verklaring hiervoor is dat de voorraden goedkope Britse en Ierse Cheddar nu echt wel uit de markt zijn en kopers voor nieuw product zijn aangewezen op continentale Cheddar. Dit product was in de voorbije maanden steeds al duurder dan het Brits/Ierse product, maar nu die stroom is opgedroogd, valt er weinig meer te kiezen voor de Cheddar-kopers, met deze nuance dat er nog steeds genoeg aanbieders van Cheddar zijn op het Europese vasteland.
Ondanks de inhaalslag van Cheddar blijft Goudse foliekaas nog steeds overgewaardeerd als het gaat om drogestofgehalte. Ook overgewaardeerd blijft de foliekaas ten opzichte van natuurkaas. Die loopt nog steeds enkele dubbeltjes achterop.
De stevige kaasproductie doet een behoorlijk beroep op de beschikbare melk en concentraat. Deze situatie lijkt na de jaarwisseling niet snel te veranderen, omdat - zeker in Nederland - er twee remmen zijn op de melkproductie: blauwtong en de mestafzetproblematiek. Blauwtong zorgt voor een lagere melkaanvoer. De scherpere mestnormen in verband met de derogatie dreigen ook een toenemend aantal bedrijven klem te zetten en te dwingen om minder melk te produceren. In de buurlanden van Nederland speelt niet helemaal hetzelfde, maar ook daar zijn er problemen in de melkveehouderij die de productie negatief kunnen beïnvloeden. Overschotten aan melk zijn nu overigens vrijwel nergens aan te treffen.
Terug naar de zuivelsituatie. Daar ontwikkelt de melkpoederprijs zich duidelijk rustiger dan de kaasprijs. Melkpoeder is ook veel meer een exportproduct, dat in hoge mate afhankelijk is van de wereldmarkt. Op die markt loopt het even iets minder vlot door een combinatie van concurrerend aanbod vanuit met name de VS, minder goede wisselkoersen en een niet overweldigende exportvraag. Desondanks moesten deze week voor alle poeders iets hogere prijzen worden betaald.
De ingewikkeldste markt is de botermarkt. De boterprijs is in de voorbije weken gestaag gestegen, maar vooral vanwege de nog veel sterker stijgende roomprijs. Toevallig deze week ging de roomprijs dan iets minder hard omhoog, maar afgemeten aan de roomprijs had boter €500 tot €600 per ton duurder moeten zijn (of room zou eenzelfde bedrag in prijs moeten zakken) om de balans tussen beide producten te herstellen.
Room is in ieder geval nog steeds te duur om boter van te maken. Dat probleem wordt nog altijd opgelost door te putten uit bestaande voorraden (naast lang lopende, oudere contracten). Hoe lang dit door kan gaan, is niet helder. De spanning op de botermarkt wordt bovendien opgevoerd doordat er ook stevig wordt gespeculeerd met de boternotering op de termijnmarkt. Goed handelen op deze markt is eigenlijk alleen raadzaam voor zeer ervaren partijen.
De prijzen voor de halffabricaten room en magere melkconcentraat zijn deze week relatief beperkt gestegen, maar ze zijn niet laag. Room wordt nog altijd goed gevraagd voor de versproductie, concentraat eveneens, maar ook voor kaas.
Ingedikte wei is relatief stabiel in prijs en weet de laatste maanden een vrij vaste prijsafstand te bewaren ten opzichte van weipoeder. Vergeleken met afgelopen zomer is weiconcentraat wel heel sterk in prijs gestegen.
Vanwege de krappe beschikbaarheid van melk zijn ook de prijzen van rauwe melk op de spotmarkt weer iets gestegen tot een niveau dat toch weer duidelijk boven de gemiddelde prijs ligt die boeren ervoor krijgen.
