De cacaoprijs is deze week verder gestegen. Het lagere aanbod begint de markt langzaam maar zeker te verstoren. Daarnaast kiezen steeds meer handelaren ervoor om cacao niet langer via termijncontracten maar op basis van dagkoersen te verhandelen.
De prijzen van cacao zijn deze week behoorlijk uiteen gaan lopen. Op 15 mei werd op de ICE in de Verenigde Staten 5,1% meer betaald dan in Londen. Op 16 mei liep het verschil op met 1%-punt tot 6,1%. Het verschil hangt samen met een duidelijke prijsstijging. Op dinsdag 20 mei stond de cacaoprijs op de ICE in Chicago op $10.874, 8,4% hoger dan een week eerder. In Londen bedroeg de cacaoprijs omgerekend $10.216, een stijging van 9,2%.
De relatief hogere prijzen in de Verenigde Staten komen niet als een verrassing. De vraag in de VS is sterker dan in de Europese Unie. Ondanks de hoge prijzen kampte de VS slechts met een vraaguitval van 2,5%, terwijl de afzet in de EU met maar liefst 3,7% daalde. Hierdoor trekken Amerikaanse producenten sterker aan het beschikbare aanbod dan hun Europese tegenhangers.
Zwakke aanbod krijgt meer grip
De prijsverschillen tussen de markten worden groter nu het zwakke aanbod steeds nadrukkelijker voelbaar wordt. Al weken zijn er berichten over een tegenvallende tussentijdse oogst. Vorige week werd bekendgemaakt dat 5% à 6% van de cacao-opbrengst van lage kwaliteit is, terwijl dat normaal gesproken slechts rond de 1% ligt. De lagere opbrengst is het gevolg van late regenval dit jaar, waardoor de bonen zich onvoldoende konden ontwikkelen.
Daarnaast valt de exportdata dit seizoen tegen. In totaal heeft 1,56 miljoen ton cacao de havens van 's werelds grootste producent Ivoorkust verlaten. Dat is een stijging van 11,4% ten opzichte van vorig jaar, maar de verwachtingen lagen hoger. Dit komt doordat de oogst die in december eindigde maar liefst 35% groter was dan het jaar ervoor. In dat licht bezien valt de huidige exportgroei tegen. Het effect van de sterkere Amerikaanse voorraden, die vorige week nog gemeld werden en druk uitoefenden op de prijs, wordt daarmee grotendeels tenietgedaan.
Spelers houden aanbod achter
Daarnaast is er nog een belangrijke reden voor het lagere aanbod: op de belangrijkste West-Afrikaanse markten kiezen handelaren ervoor om bonen achter te houden, zo rapporteert Bloomberg. Zij hopen daarmee te profiteren van de stijgende prijzen en hun product later tegen een hogere prijs te verkopen. Handelaren vinden het steeds aantrekkelijker om cacao tegen dagprijzen te verhandelen en tekenen daarom liever geen termijncontracten meer. Voor het seizoen 2025/26 is in Ivoorkust slechts 400.000 ton via termijncontracten verhandeld, tegenover 1,45 miljoen ton een jaar eerder. In Ghana ligt het volume net onder de 100.000 ton, vergeleken met 500.000 ton in het voorgaande jaar.
Toch is deze strategie niet zonder risico's. Niet alleen kunnen de prijzen dalen, maar ook neemt de liquiditeit in de markt af. Daardoor wordt het moeilijker om telers vroegtijdig uit te betalen, wat ertoe leidt dat er weinig geld beschikbaar is voor investeringen in groei. Dit vormt een risico, aangezien telers door hun lage uitbetaling nu al nauwelijks financiële ruimte hebben om te investeren. Op de lange termijn zou deze situatie het aanbod negatief kunnen beïnvloeden.
