De mineurstemming op de granenmarkt werd afgelopen handelssessie over de hele linie doorbroken. Of het stand houdt is een tweede maar wat meer vraag naar tarwe op de wereldmarkt deed de stemming in elk geval goed. Een handelsoorlog tussen de EU en de VS is inmiddels afgewend. Tussen de VS en India loopt de spanning echter verder op. Daar speelt India’s omvangrijke agrarische sector een grote rol in.
Het septembercontract voor tarwe op de Matif sloot gisteren €3,75 hoger op €197,50 per ton. Ook op de CBoT zette tarwe een stap omhoog. In Chicago sloot tarwe 1,9% hoger op $5.18¼ per bushel. Maïs zat afgelopen handelssessie ook in de plus en sloot 4¾ cent hoger naar $3.84½ per bushel. Soja wist net als de granen de weg omhoog eveneens te vinden en sloot 10¼ hoger op $9.71¾ per bushel.
Van een ommekeer is zeker nog geen sprake op de granenmarkt, maar gisteren werd de negatieve stemming doorbroken. Enkele bronnen melden dat er wat meer belangstelling is voor tarwe in Oost-Europa. Vooral Roemenië trekt kopers door de gunstige ligging aan de Zwarte Zee. Dat importeurs weer meer naar Europa kijken, komt voor een deel ook omdat er in de tarwe uit Rusland nog weleens een kwaliteitsprobleem naar voren komt. Wat er precies aan mankeert, houden ze overigens in het midden.
Het Russische persbureau Interfax meldde gisteren dat er tot dusver 19 miljoen hectare graan en vlinderbloemige gewassen is geoogst. In totaal is er daarmee 64 miljoen ton binnen gehaald, schrijft Interfax op basis van informatie van de Russische staatssecretaris Andrei Razin. De totale Russische graanoogst wordt geraamd op 135 miljoen ton waarvan 90 miljoen ton tarwe.
Poot stijf
De EU heeft een handelsoorlog met de VS afgewend door een heel eind mee te gaan in de eisen van de Amerikaanse president Trump. India is minder geneigd dezelfde route te volgen en stuurt aan op een confrontatie, zo het zich nu laat aanzien. Het gebakkelei over de Russische aardolie die India importeert sprong misschien wel het meest in het oog, maar over de handel in agrarische producten liggen de VS en India ook ver uit elkaar. De VS wil dat India de grens openzet voor genetisch gemodificeerde producten (GMO) en dat het de heffingsvrij zuivel en andere landbouwgoederen toegang verschaft.
Over de import van GMO-producten zijn bronnen rond de regering van Modi heel stellig. Die komen er niet in. Het schrappen van de invoerrestricties op landbouwproducten ligt ook uiterst gevoelig. In de eerste plaats zijn de honderden miljoenen boeren die het subcontinent rijk is een belangrijke groep kiezers. Wat zeker ook meespeelt, is dat India, met bijna 1,5 miljard inwoners de voedselvoorziening voor de enorme bevolking zoveel mogelijk in eigen hand wil houden. De markt voor plantaardige oliën is op een gegeven moment min of meer vrij gegeven en dat heeft de binnenlandse olieproductie gedecimeerd. Voor plantaardige olie is India nu voor een belangrijk deel afhankelijk van import. Een herhaling van dit scenario wil Modi dan ook kosten wat het kost voorkomen.
