In een zonovergoten Amsterdam werd woensdag (19 april) de tachtig jaar oude brigantijn, de Tres Hombres uitgeladen. Na een tocht van circa zes maanden op zee was het motorloze zeilschip vorige week vrijdag iets eerder dan gepland terug in Amsterdam met onder andere 12 ton cacao uit de Dominicaanse Republiek aan boord.
Die cacao, verpakt in zaken van 70 kilo, werd woensdag uitgeladen in de kleine haven bij de fabriek van Chocolatemakers, een bedrijf dat in Amsterdam de chocoladebonen roostert, maalt en verwerkt tot verschillende soorten 100% biologische chocolade. Om het heugelijke feit dat de vracht veilig was aangekomen te vieren had het bedrijf die dag een soort open dag georganiseerd.
Een gevarieerd gezelschap van geïnteresseerden, familieleden van personeel, botenliefhebbers en zelfs een enkele BN'er waren naar het Westelijk Havengebied afgereisd voor een rondleiding bij de fabriek en kijkje op de boot (en om chocolade te kopen). Toch was het lang onzeker of het bedrijf dit evenement woensdag zou kunnen organiseren.
"Vorige week wisten wij nog niet of we vandaag dit event konden organiseren, maar opeens was er heel veel wind. We verwachtten dat het volgende week zou gaan gebeuren, maar door de storm vorige week die precies onze kant op stond, ging het laatste beetje van de reis sneller dan verwacht'', vertelt Kathrin Beck, marketingmanager van The Chocolatemakers.
De 12 ton cacao is goed voor zo'n 240.000 Tres Hombres-repen, vernoemd naar het zeilschip en de drie vrienden die het schip in 2007 kochten en binnen twee jaar met hulp van veel vrijwilligers weer zeewaardig maakten. Sindsdien levert de boot ieder voorjaar cacao aan Chocolatemakers. Ieder jaar wordt het ook meer cacao. Daarmee komen de grenzen van de boot langzaam in beeld. "Er wordt een nieuwe boot gebouwd door de mensen van Fairtransport, dus op een bepaald moment komt er een nieuwe boot.'' Die boot 'deelt' Chocolatemakers met Fairtransport, dat haalt onder andere rum en koffie uit Zuid- en Midden-Amerika op met de boot.
Op het dek
Aan boord is het een drukte van jewelste. De cacao bevindt zich inmiddels alweer op het land en dus worden 's middags vooral de houten vaten gevuld met rum naar het ruim verplaatst. Dat gebeurt met touw en gecoördineerde spierkracht. De voertaal aan dek is Engels. Dat moet ook wel met onder meer een Nederlander, een Duitser, een Zwitser, een Deen, een Franse, een Armeen en een Schot aan boord. In totaal bestond de crew uit vijftien personen, zeven man personeel en acht trainees.
Er is ook de mogelijkheid om een blik te werpen in de slaapvertrekken van de zeilers. Waar de kapitein en officier naar verhouding nog relatief veel ruimte hebben, moeten anderen het bed 'delen'. De zeilers werken namelijk in ploegendiensten waarbij er afwisselend zeven werken en zeven slapen. Hierdoor kwam het voor dat er overdag welterusten werd gezegd en midden in de nacht goedemorgen. Ondanks het feit dat de boot afgelopen vrijdag al in Nederland is aangekomen, zit de reis er voor de zeevaarders nog niet op. Dat is duidelijk zichtbaar als rond een uur of vijf water op het vuur wordt gezet en aardappelen worden geschild in de kombuis.
Commitment aan de idealen
Voor Chocolatemakers is de keuze voor deze manier van transport geen economische. "Wie doet dit nou, wij zouden een stuk meer geld verdienen met onze chocolade als we dit niet zouden doen. Het gaat af van onze marge, de repen zijn minimaal duurder, 20 cent ofzo, maar voor ons is het veel duurder. Het is een commitment naar de idealen die we hebben."
Die commitment vertaalt zich ook in de eisen die ze bij Chocolatemakers stellen aan de cacao die ze importeren. Zo moet die 100% biologisch zijn en worden er hoge eisen gesteld aan het fermentatie- en droogproces dat in de regio plaatsvindt. In Peru heeft het bedrijf daarvoor een fabriek gebouwd.
Beck kijkt dan ook met pijn in de ogen naar West-Afrika. "We zien het bij onze boeren steeds beter gaan, dus soms leven we in een bubbel waar we denken dat het allemaal goed gaat en dan kijken we naar conventionele cacao in West-Afrika en dan is het eigenlijk een grote chaos en gaat het alleen maar slechter.'' Ze vergelijkt de situatie met een schaar die steeds verder open gaat. "Biologisch is groeiend. Dat is alleen maar goed, maar eigenlijk als je product niet biologisch is dan zijn het gewoon de kinderen die pesticiden sproeien, daar kun je een beetje vanuit gaan.''
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
