De suikermarkt houdt zich bezig met de mondiale productieverschillen en de prognoses voor het nieuwe seizoen. In het ene land zijn de productieverwachtingen van suiker goed, terwijl in andere landen deze juist weer tegenvallen. Van een suikertekort is volgens verschillende analisten geen sprake, alleen is er meer aanbod van de grondstof nodig om de marktprijs naar beneden te krijgen.
De suikernoteringen zijn sinds de zomer van 2021 al stijgende en bereikten in november van 2023 het hoogste punt in elf jaar tijd, met $760 per ton op de termijnmarkt in Londen. Inmiddels is de notering wat gezakt en opende deze dinsdag 13 februari op $658 per ton. Dat heeft vooral te maken met de zeer goede suikerproductie in Brazilië het afgelopen jaar waardoor het aanbod steeg, met als resultaat dat de suikernotering sinds lange tijd van koers veranderde.
Ondanks het toegenomen aanbod blijft de daling van de suikerprijs beperkt op de termijnmarkten. Daarvoor zijn de verschillen tussen vraag en aanbod tussen continenten en landen te groot. De exportcapaciteit is daarbij een belangrijke factor, en daar loopt het in Brazilië ook op stuk. Deze wordt daar al maximaal benut en dat leidt ertoe dat de grondstof niet overal een baas weet te vinden. De suikervoorraden in het Zuid-Amerikaanse land lagen op 31 januari 68%(!) hoger dan afgelopen jaar.
Het is vooral Brazilië dat een zeer goede productie kent op mondiaal schaalniveau en zorgt voor een overschot (hogere productie dan consumptie) aan suiker. Daarnaast neemt de productie in Oekraïne en Rusland toe. In grote delen van Azië, in Europa, maar ook landen als Mexico en Australië, valt de suikerproductie juist tegen door weerperikelen, zoals hevige neerslag of juist droogte. In Mexico, ook een grote suikerproducent, ligt de productie 13,9% lager dan een jaar geleden. Daarnaast neemt de wereldwijde suikerconsumptie nog altijd jaarlijks toe. Het zorgt ervoor dat het aanbod van suiker buiten topproducent Brazilië en enkele andere gebieden toch wat beperkter blijft en er veel concurrentie is voor de volumes die wél beschikbaar zijn.
Dat samen met de sombere verwachtingen over de suikerproductie in Azië, het exportverbod in India, maar ook de verwachtingen van het komende jaar, weerhouden de suikernotering van een verdere verlaging. Daarnaast leiden deze factoren tot een notering die telkens even grote winsten als verliezen boekt. Dat is momenteel terug te zien aan de schommelende notering op de termijnmarkt.
Wat brengt Brazilië in 2024/25?
De ontwikkelingen in Brazilië is voor de suikermarkt een interessante het huidige jaar. Dankzij de hogere suikerprijzen is in het land ingezet op een grotere suikerrietteelt. Daarom kan Brazilië de productie dit jaar naar een nog hoger niveau tillen dan de 42 miljoen ton suiker van 2023. Of dit daadwerkelijk lukt, is een tweede, want de afgelopen maanden heeft droogte zijn intrede gedaan. In het grootste productiegebied is ruim een derde minder neerslag gevallen dan normaal en in andere regio's zelfs meer dan 40% minder volgens CONAB, het bedrijf dat onderdeel is van het Braziliaanse ministerie van Landbouw en het beleid uitvoert. De droogte schaadt de suikerrietgroei en kan leiden tot lagere opbrengsten. Daarnaast blijft de exportcapaciteit, zoals eerder benoemd, een beperkende factor. Het uitbreiden van de logistiek verloopt traag en kan een grotere suikerrietoogst eigenlijk niet wegwerken. Deze ontwikkelingen maken de suikernotering er niet stabieler op.
