De pluimveevleesprijzen zijn door de grens van €1,30 per kilo heen gebroken. Nu de importen in Noord-Europa vrijwel tot een nulpunt zijn gedaald, is het aanbod krap. Dit zorgt niet alleen voor hogere prijzen, maar ook voor druk op het Beter Leven-systeem. Daarnaast zorgt de uitbraak van vogelgriep (AI) op de Braziliaanse markt voor spanningen.
De Nederlandse vleeskuikenprijs is voor de vierde week op rij met een cent gestegen. De Barneveldse notering heeft het niveau van €1,30 per kilo bereikt.
Ingewijden in de markt vertellen dat de stijgingen op de pluimveevleesmarkt het gevolg zijn van een zwak aanbod. Vogelgriep blijft met name in Oost-Europa voor problemen zorgen, waardoor de exporten binnen Europa vanuit dat gebied aanzienlijk lager liggen. Vooral de uitvoer uit Polen is fors gedaald, wat duidelijke druk op de markt veroorzaakt. Het gevolg hiervan is een merkbaar lager aanbod in Noord-Europa.
Geneticatekort speelt Poolse sector parten
De hoge prijzen in het land zijn het gevolg van door vogelgriep verstoorde geneticabedrijven. Poolse pluimveehouders zijn aangewezen op de import van eieren uit Noord-Europa om hun kippenstapel weer aan te vullen. Daarbij zijn de afnemers afhankelijk van de vrije marktprijzen. Door de tekorten kunnen die prijzen gemakkelijk oplopen tot 60 cent, waardoor forse slachtprijzen nodig zijn om nog winst te kunnen maken.
Het zwakke aanbod zorgt voor een sterke onderhandelingspositie, waardoor slachterijen aan de eisen van de pluimveehouders moeten voldoen. Sommige slachterijen in het land zijn door het zwakke aanbod nog maar twee tot drie dagen per week actief. In Noord-Europa hebben pluimveehouders aanzienlijk minder last van de schaarste, aangezien zij hun eieren op contract inkopen.
Vraag blijft sterk
Dit maakt het moeilijker om aan de huidige sterke vraag te voldoen. Ondanks de hogere prijzen blijft de vraag naar kippenvlees onverminderd groot. De stijgende prijzen van rund- en varkensvlees zorgen ervoor dat pluimveevlees, met name gangbaar kippenvlees, een goedkoop alternatief blijft. Dit komt de populariteit ervan ten goede.
Toch is in de markt te horen dat de stijgende prijzen aan de vleeskant voor opschudding zorgen. Ingewijden geven aan dat er actief wordt onderhandeld en dat verwerkers en uitsnijderijen flink wat tegendruk geven tegen nieuwe prijsverhogingen. Langzaam maar zeker wordt het steeds moeilijker om aan klanten uit te leggen waarom de prijzen blijven stijgen. In de praktijk blijkt verzet echter lastig, aangezien kippenkarkassen niet tegen een lagere prijs kunnen worden ingekocht.
De situatie zorgt niet alleen voor hogere prijzen op de markt voor gangbare kip, maar ook voor prijsstijgingen bij pluimveevlees met een Beter Leven-keurmerk. Door de hoge prijzen wordt het voor vleeskuikenhouders steeds aantrekkelijker om terug te schakelen naar gangbare productie. De prijzen op de gangbare markt zijn simpelweg zo hoog dat gangbare pluimveehouders fors meer verdienen. Daarbij helpt het dat overschakelen relatief eenvoudig is: de stallen zijn hetzelfde. Het enige verschil is dat pluimveehouders net wat meer kippen houden en sneller groeiende rassen gebruiken. Daardoor kunnen ze in principe per ronde schakelen. Aangezien een ronde zeven tot negen weken duurt, is het risico voor pluimveehouders beperkt.
Vogelgriepuitbraak Brazilië leidt tot onrust
In 's werelds grootste exporteur van kippenvlees, Brazilië, heeft ondertussen de eerste uitbraak van vogelgriep op een commerciële boerderij plaatsgevonden. De uitbraak deed zich voor in Montenegro, een stad in de zuidelijke staat Rio Grande do Sul, die verantwoordelijk is voor circa 15% van de Braziliaanse pluimveeproductie en -export. In 2024 exporteerde Brazilië voor ongeveer 10 miljard dollar aan kippenvlees, wat neerkomt op zo'n 35% van de wereldwijde handel. Het land verzond meer dan 5 miljoen ton aan kippenproducten.
Dit heeft geleid tot een onmiddellijke importstop van Braziliaans kippenvlees door China, voor ten minste 60 dagen. Deze maatregel zal aanzienlijke gevolgen hebben voor de exportcapaciteit van Brazilië. Het land exporteerde 562.000 ton kippenvlees naar China. Andere grote exportmarkten, zoals Japan, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten, hanteren een geregionaliseerde aanpak. Daarbij gelden de beperkingen alleen voor de getroffen staat en mogelijk later slechts voor de betrokken gemeente.
