Palmolie heeft een week van flinke prijsdalingen achter de rug, maar was daarin niet alleen. Ook andere eetbare oliesoorten moesten een veer laten in een iets afkoelende oliemarkt als geheel. Het zijn evenwel schommeling in een al bijna twaalf maanden redelijk stabiele markt.
De prijs van palmolie is bijna gehalveerd ten opzichte van de piek in maart 2022, maar sinds oktober vorig jaar is de prijs structureel gezien niet meer heel sterk veranderd (wel van week op week, maar niet over de langere termijn).
Daarmee is de prijs het laatste jaar toch relatief hoog. Zeker in de periode tot januari 2021 leverde palmolie veel minder op. Dit is bijzonder, omdat palmolie het toch niet gemakkelijk lijkt te hebben in de markt.
Exporterende landen, met name Indonesië en Maleisië, maken zich zorgen over de exportmogelijkheden, kampen met voorraden en zien ook met leden ogen aan dat met name de EU steeds meer eisen stelt aan palmolie, met name aan de teeltomstandigheden: is het product wel duurzaam en met voldoende oog voor natuur en milieu geteeld?
De EU wil voortaan alleen nog maar ontbossingsvrije palmolie, tot woede van met name de twee bovengenoemde landen. Maleisië en Indonesië doen ook van alles om van die beperkingen af te komen, of ze onschadelijk te maken. Maleisië heeft daar redelijk veel succes bij. Het land heeft deze week een akkoord gesloten met China, waarbij de export van palmolie naar dat land moet worden verdubbeld, naar ongeveer 500.000 ton per maand. Dit zal mogelijk leiden tot weer hogere palmolieprijzen, want het maakt het aanbod krapper.
Ten opzichte van sojaolie en raap/canolaolie blijft palmolie heel betaalbaar. In de VS is palmolie zelfs bijna de helft goedkoper dan sojaolie.
Zonnebloemolie blijft anderzijds het meest betaalbare product. Dat komt ook van dichterbij (vooral uit Oekraïne) maar is niet altijd bruikbaar voor dezelfde toepassingen als palmolie.
