De industrie voor dierlijke eiwitten in de Verenigde Staten rekent ook in het nieuwe jaar met hoge prijsniveaus. Dat heeft voornamelijk te maken met de vele uitdagingen in de veehouderijsector. Denk aan de lage voorraad van veevoer en het in werking treden van de Californische stemmingsmaatregel ‘Prop 12’.
In de Verenigde Staten kent de industrie voor dierlijke eiwitten ook het komende jaar nog hoge prijzen. Dit komt voornamelijk door de verwachte verhouding tussen vraag en aanbod. De binnenlandse vraag naar varkensvlees, rundvlees en pluimveevlees was dit jaar goed, ondanks een prijsstijging van 12% in de eerste tien maanden van dit jaar. Ook komend jaar wordt geen teruggang in de consumptie voorzien, zo liet Tyson Foods van de week al weten. Tegelijkertijd hebben de veehouderijsectoren te maken met uitdagingen die voor een krapper aanbod kunnen zorgen.
Denk allereerst aan de lage veevoervoorraad, wat onder meer komt door de extreme droogte in het westen van de Verenigde Staten. De verwachting is dat de voorraad de komende twee tot drie jaar onder een gemiddeld niveau blijft. Dat maakt dat veevoer duur is voor veehouders; niet iedereen zal dat willen betalen. Ook zorgt het ervoor dat grote én kleine verpakkers zullen strijden om goed gevoed vee. De veeprijzen zullen daardoor stijgen en de marges van de verpakkers worden kleiner. Tel daar de totale arbeidskosten bij op en het is onvermijdelijk dat er partijen zijn die niet kunnen uitbreiden in capaciteit.
Varkensvleesindustrie moet naar het onbekende
De varkenssector gaat daarnaast een turbulent jaar tegemoet. De implementatie van de Californische stemmingsmaatregel Prop 12 treedt namelijk in werking; naar schatting in het tweede kwartaal van het jaar. Die schrijft voor dat de zeugen van het varkensvlees dat in Californië wordt verkocht, hebben geleefd volgens de huisvestingsnormen. Dat is een uitdaging, omdat slechts 4% van de producenten tot medio dit jaar aan die voorschriften heeft voldaan. Analisten verwachten dat dit tot hogere varkensvleesprijzen in Californië gaat leiden; in ieder geval tot de juiste toeleveringsketens zijn gevormd.
Een andere uitdaging voor de vleesindustrie is het feit dat de Fase 1-handelsovereenkomst met China aan het einde van dit jaar ten einde loopt. Het is nog onduidelijk of de Verenigde Staten ook in de toekomst een primaire bron zal blijven voor China's eiwitbehoefte. Dat laatstgenoemde land heeft de eigen varkensvoorraden immers inmiddels weer opgebouwd, na de vele uitbraken van Afrikaanse varkenspest. De aanhoudende vertragingen en containertekorten bevorderen de samenwerking tussen de twee landen niet.
